یک درمان جدید برای دیابت نوع 1، دانشمندان را به بهبود طولانی مدت این بیماری در انسانها و سگ ها امیدوار کرد

 21 اوت 2018- یک مطالعه ی حیوانی پیش بالینی، یک نوع فرمولاسیون کلاژن در مخلوط با سلول های پانکراس، را بعنوان اولین درمان معکوس کننده ی دیابت نوع 1 در عرض 24 ساعت با حداقل تهاجم معرفی نمود، این درمان بدون تزریق انسولین برای حداقل 90 روز، قند خون موشهای دیابتی را به محدوده ی طبیعی باز می گرداند.

محققان دانشگاه Purdue با همکاری پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا، با تزریق یک محلول کلاژن مخلوط با سلول های جزایر پانکراس به موش هایی که دیابت در آنها القا شده بود، میزان قند خون این حیوانات را برای حداقل 90 روز در سطح نرمال نگه داشتند.
اگر بجای تزریق روزانه ی انسولین یا استفاده از پمپ انسولین، فقط با یک بار تزریق در عرض چند ماه، بتوان دیابت نوع 1 را کنترل نمود، تحولی چشمگیر در مدیریت این بیماری و کیفیت زندگی میلیونها نفر در سراسر جهان ایجاد خواهد شد.
کلاژن بکار گرفته شده در این روش سلول های پانکراس سالم را مثل یک اسب تروجان اسکورت می کند.
اسب تروجان، در این مورد، کلاژن، پروتئینی است که بدن در حال حاضر برای ساخت عضلات، استخوان ها، پوست و رگ های خونی تولید می کند. یک نوع  فرمولاسیون کلاژن ترکیب شده با سلول های پانکراس، که توسط محققان دانشگاه Purdue و دانشکده ی پزشکی دانشگاه ایندیانا توسعه یافته است، نخستین درمان با حداقل تهاجم است که به طور موفقیت آمیزی در مطالعه ی پیش بالینی حیوانی، دیابت نوع 1 را ظرف 24 ساعت معکوس کرد و استقلال از انسولین را برای حداقل 90 روز حفظ نمود.
گام بعدی، یک مطالعه بالینی پیلوت بر روی سگ هایی است که بطور طبیعی به دیابت نوع 1 مبتلا شده اند، این تحقیق قرار است با همکاری محققان دانشکده دامپزشکی Purdue انجام گردد.
Clarissa Hernandez Stephens، نویسنده ی اول این مقاله و محقق دانشکده ی مهندسی بیومدیکال Weldon در دانشگاه Purdue می گوید: ما قصد داریم با توجه به تفاوت های موشها با انسانها، این روش را بر روی سگها که شباهت بیشتری به انسان دارند، آزمایش کنیم. به این ترتیب، سگ ها می توانند اطلاعاتی در مورد تاثیر احتمالی این درمان بر انسان در اختیار ما بگذارند. یافته های این تحقیق در شماره ی آینده ی مجله ی American Journal of Physiology -- Endocrinology and Metabolism منتشر می شود.
از آنجایی که دیابت در سگ ها شبیه به انسان ها اتفاق می افتد، درمان دیابت نوع 1 برای انسانها و سگها تاکنون عمدتا یکسان بوده است: هر دو نیاز به نظارت روزانه ی قند خون و تزریق انسولین دارند. این بدان معنا است که سگ ها و انسان ها می توانند به طور بالقوه از یک درمان مشابه استفاده کنند یعنی یک مجموعه از سلول های پانکراس سالم، جایگزین خوشه های سلولی جزایری شود که قادر به ترشح انسولین برای کنترل قند خون نیستند.
با این حال، 20 سال تحقیق و آزمایشات بالینی تاکنون، یک درمان مؤثر را ارائه نداده است، زیرا روش های موجود برای انتقال جزایر از طریق ورید پورتال کبدی بسیار تهاجمی می باشند و سیستم ایمنی انسان تمایل دارد که درصد زیادی از جزایر پیوند شده را بعنوان سلولهای غیر خودی نابود کند.
محققان Purdueبه سادگی چگونگی بسته بندی جزایر را تغییر دادند ، ابتدا آنها را با محلول کلاژنی مخلوط کردند و سپس، از طریق تزریق پوستی به جای انتقال سلولها به ورید پورتال کبد، این درمان را با حداقل تهاجم انجام دادند.
پرفسور Raghu Mirmira، استاد کودکان و مدیر مرکز تحقیقات دیابت در دانشکده پزشکی ایندیانا گفت: به طور سنتی، ما جزایر را به کبد حیوانات پیوند می زنیم و هرگز آن را در زیر پوست قرار نداده ایم، زیرا پوست فاقد آن میزان جریان خونی است که در کبد برای حمل انسولین تولید شده توسط سلولهای جزایر جدید، جریان دارد و همچنینسلول های ایمنی زیادی در پوست وجود دارند، بنابراین احتمال رد پیوند بالا است.

محققان محل پیوند را با مخلوط کردن کامل سلولهای جزایر موش،- تهیه شده در آزمایشگاه پرفسور Mirmira-، با محلول کلاژن، تغییر دادند.پس از تزریق در زیر پوست، محلول حالت جامد بخود می گیرد، بدن کلاژن را تشخیص می دهد و جریان خون را برای تبادل انسولین و گلوکز تامین می کند.
 پرفسور  Sherry Voytik Harbin، استاد مهندسی پزشکی و علوم پایه ی پزشکی در دانشگاه Purdue گفت:این روش با حداقل تهاجم قابل انجام است؛ شما مجبور نیستید به اتاق عمل بروید و این تزریق را به داخل ورید پورتال انجام دهید، این کار به راحتی یک تزریق زیر پوستی انجام می شود.

محققان تزریق این محلول را بر روی موشهای دوقلوها و غیر دوقلو برای مشاهده ی اختلافات، آزمایش کردند.مطالعات اولیه نشان داد اگر سلولهای جزایر یکی از موشهای دوقلو به دیگری پیوند شود، موش دیابتی می تواند حداقل 90 روز بدون نیاز به یک تزریق دیگر با قند خون نرمال زندگی کند. اگر اهدا کننده و گیرنده دوقلو نباشند، قند خون موش حداقل به مدت 40 روز به حالت طبیعی بر می گردد.تقریبا همه ی جزایر پیوند شده در هر دو سناریو زنده ماندند، درنتیجه نیاز به چندین اهدا کننده برای جبران سلولهایی که توسط سیستم ایمنی کشته می شوند، برطرف گردید.
همانطور که محققان برای آزمایش این روش بر روی سگ هایی که بطور طبیعی دیابتی شده اند در حال تحقیق هستند، همچنین امکان پیوند جزایر خوک و یا سلول های بنیادی برنامه ریزی شده برای تولید انسولین را بررسی خواهند کرد، به این امید که هر یک از این روش ها باعث افزایش دسترسی به سلولهای اهدایی شود.
روش درمان با پیوند جزایر ممکن است پیامدهای خوبی برای درمان پانکراتیت شدید نیز داشته باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر به ویدیویی که در یوتیوب در این آدرسhttps://youtu.be/vndD_U2gb5Q  وجود دارد، مراجعه نمایید.

منبع و سایت خبر:

American Journal of Physiology-Endocrinology and Metabolism, 2018; DOI: 10.1152/ajpendo.00073.2018

www.sciencedaily.com/releases/2018/08/180821145235.htm